KONFERENCJE

Międzynarodowa Konferencja Studentów Pielęgniarstwa w Lincoln

Pobierz tekst w PDF TUTAJ

"Konkurs filmowy PTP"

W październikowy dzień 2012 roku, podczas spotkania Koła Naukowego, dowiedziałyśmy się o II Ogólnopolskim Konkursie Filmowym na Najlepszy Film Promujący Zawód Pielęgniarki w Polsce. Pierwszą naszą myślą było „to nie dla nas nawet nie mamy kamery, tyle czasu nam zajmie szukanie sprzętu, którego i tak nikt nam nie pożyczy”. Pani doktor Beata Dobrowolska - opiekun naszego Koła zachęcała mocno do wzięcia udziału, pokazała filmy z poprzednich lat, naszego Lublina i także innych miast. Podczas oglądania zdałyśmy sobie sprawę, że my również chcemy zachęcać ludzi do wyboru Pielęgniarstwa. Dlaczego nie?

Ideą Konkursu na Najlepszy Film Promujący Zawód Pielęgniarki w Polsce, jak mówi regulamin Konkursu „jest ukazanie pielęgniarstwa jako samodzielnego, wolnego zawodu, którego unikatową cechą jest asystowanie człowiekowi w podejmowaniu tych wszystkich aktywności, które mają znaczenie dla zachowania zdrowia społeczeństwa i kontynuowania opieki ponad granicami. Należy dołożyć wszelkich starań, by zachęcić młode osoby do podjęcia studiów w prestiżowym zawodzie medycznym, docenianym przez specjalistów ochrony zdrowia, a przede wszystkim klientów – pacjentów – odbiorców naszych usług. Pokażmy, że warto wybrać tę ścieżkę kariery, warto dołączyć do ponad 13 mln grona pielęgniarek na całym świecie, warto wykonywać go, aby pomagać tym wszystkim dla których zawód ten został stworzony.”

W naszej 5 osobowej grupie, nie wyobrażałyśmy sobie, aby którejś z nas zabrakło. Spędzamy większość czasu na praktykach, ćwiczeniach, wykładach… Razem uczymy się pokonywać trudności, łagodzić spory, podtrzymywać przyjaźnie, pomagać sobie wzajemnie, aby ten czas studiowania był czasem niezapomnianych przeżyć. Dałyśmy radę stworzyć film, który będzie inspirował!

I tak jak myślałyśmy, każdy krok równał się z problemem, który jednak dał się rozstrzygnąć. Pierwszą rzeczą jaką zauważyłyśmy, to chęć pomocy ludzi, których zaraziłyśmy naszą pasją. Nikt nas nigdy nie skrytykował, nie zmniejszył naszych ambicji - wręcz widziałyśmy podziw, nawet zazdrość naszych chęci i determinacji. Myślimy, że największym problemem jest CHCIEĆ! Są chęci - znajdą się możliwości, znajdzie się wszystko, co potrzebne. Małymi kroczkami zbierałyśmy materiały, opracowałyśmy scenariusz, który zmieniałyśmy co chwilę, zbierałyśmy zgody na kręcenie filmu i wreszcie samo kręcenie.

• pani Pielęgniarka tak mało się uśmiechająca, uczyniła ten gest w stronę kamery

• studenci, których nie interesowało pielęgniarstwo, z chęcią zgłaszali się do pomocy

• przerwa w trakcie praktyk, jako czas naszego odpoczynku, zmieniła się na interesującą, wesołą i zabawną

• nasza nieśmiałość, poddana została uczącej lekcji umiejętności rozmowy

Z własnego doświadczenia powiemy, wam Drodzy Czytelnicy, że kamera czyni „cuda”:

Czas ten był, jest i będzie niezapomniany. Do tej pory wspominany, nie tylko przez nas, ale przede wszystkim przez nasze otoczenie. My, zdobywczynie I miejsca w Ogólnopolskim Konkursie mówimy, że warto. Warto chcieć, a dlaczego nie?

Gdy zostały ogłoszone wyniki, nie mogłyśmy uwierzyć w ten fakt. To nie było naszym celem, ale nigdy nie zaszkodzi być docenionym. Pochwały, gratulacje, uśmiechy – niezapomniane. Ogólne ogłoszenie wyników odbyło się na 5.06.2013 roku w siedzibie Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego w Warszawie. W ten dzień również rozstrzygane były inne konkursy, w tym Konkurs na Pielęgniarkę Roku 2012. Aula wypełniona ludźmi odnoszącymi sukcesy, doświadczonymi w kształtowaniu i rozwoju Pielęgniarstwa. Twórców książek, redaktorów czasopism, Naczelnych, Oddziałowych, Doktorów, Profesorów i my dwie, które dopiero poznajemy ten świat Pielęgniarstwa, świat w którym ludzie, mówią "CHCĘ" i tak czynią.

Dlatego, Drodzy Czytelnicy! Mamy nadzieję, że zostanie rozpoczęta III edycja Konkursu! Gorąco zachęcamy i czekamy, aby Lublin, znowu stał się kolebką Pielęgniarstwa w Polsce.

Zajęcia z Anatomii, Lublin UM 2010 r.

Przed zajęciami z Podstaw Pielęgniarstwa, Lublin UM 2010 r.

Zajęcia z Podstaw Pielęgniarstwa, Lublin UM 2011 r.

Przerwa w zajęciach, DSK Lublin 2011 r.

Pracownia Podstaw Pielęgniarstwa 2012 r.

Pracownia Podstaw Pielęgniarstwa 2012 r.

Pracownia Podstaw Pielęgniarstwa 2012 r.

***

"Międzynarodowe spotkanie w Goslar!"

Jako studenci III roku Pielęgniarstwa na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie oraz członkowie Studenckiego Koła Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego, w grupie pięciu osób i opiekuna naszego Koła, Pani Dr n. hum. Beaty Dobrowolskiej zostaliśmy zaproszeni na Międzynarodową konferencję w Goslar, w Niemczech. Zostało ono również wysłane do studentów Pielęgniarstwa z Anglii, Serbii, Chin oraz grupy z Oświęcimia.

Nasza kwatera mieściła się w przepięknym, górskim schronisku, w samym centrum miasta. Pierwsze spotkanie wszystkich studentów rozpoczęło się od kolacji stylizowanej na czasy średniowiecza: wielki stół, okryty czerwonym obrusem, na którym znajdowały się kociołki z zupą, deski z przekąskami, a także kurczakiem. Goście posługiwali się drewnianymi łyżkami i rękami. Po uroczystej strawie wszyscy zasiedliśmy do koła w celu zintegrowania się i zapoznania. Każdy miał za zadanie powiedzieć coś o sobie. Tak zakończył się dzień pierwszy.

Herzlich Willkommen zum Internationalen

Następnego dnia, udaliśmy się do szkoły medycznej. Studenci każdego kraju Niemiec, Anglii, Serbii, Chin mieli przygotować prezentację oraz film ukazującą system edukacyjny dotyczący Pielęgniarstwa. Nasza grupa z Lublina, w prezentacji przedstawiła system kształcenia studentów pielęgniarstwa w Polsce. Początek i koniec prezentacji stanowiły slajdy ze zdjęciami i informacjami przedstawiającymi odpowiednio Uniwersytet Medyczny w Lublinie oraz nasze miasto – Lublin.

Symbole, historia i tradycja w pielęgniarstwie to nieodłączny element, z którym każda pielęgniarka powinna się utożsamiać, ponieważ stanowi jeden z elementów przynależności zawodowej. W tym rozdziale przedstawiliśmy wspomniane symbole: lampa F. Nightingale, hymn pielęgniarek, czepek oraz strój pielęgniarski – ich wartość oraz znaczenie. Z historycznego punktu zaprezentowaliśmy ceremonię czepkowania pielęgniarek – jako pierwszy stopień wtajemniczenia zawodowego.

Kolejnym zagadnieniem, które chcieliśmy przekazać był system kształcenia pielęgniarek przed i po wprowadzeniu systemu bolońskiego. Naszym celem było ukazanie drogi jaką musi pokonać pielęgniarka by uzyskać prawo wykonywania zawodu oraz dalsze możliwości rozwoju – studia magisterskie, doktoranckie, specjalizacje. Poza życiem uczelnianym na naszym Uniwersytecie istnieje szereg organizacji, w których studenci chętnie się udzielają – to stanowiło kolejny aspekt, z którym chcieliśmy się podzielić.

Skupiliśmy się też chwilę nad Programem Erasmus, który stanowi doskonały kierunek rozwoju zarówno praktycznego jak i teoretycznego. Przedstawiliśmy nasze doświadczenia oraz różnice jakie zaobserwowaliśmy uczestnicząc w wymianie studentów w Belgii. Na koniec przedstawiliśmy główne problemy dotyczące pielęgniarstwa polskiego, priorytety badań w pielęgniarstwie oraz dane statystyczne dotyczące liczby pielęgniarek, ich wykształcenia i wieku. W prezentacji zawarliśmy dwie ciekawostki, które dotyczyły ustawy o pielęgniarstwie z 1935 roku – która została uznana za nowoczesną i innowacyjna przez ICN oraz wprowadzenia kształcenia pielęgniarek na poziomie akademickim na UM w Lublinie w 1972 jako pierwszego w Polsce.

Po prezentacji wszystkich studentów udaliśmy się na zwiedzanie Kliniki. Asklepios Harzklinik Goslar (klinika) została zbudowana 1969/1970 i od tego czasu stale jest rozbudowywana. Poprzez znaczące inwestycje w ostatnich latach szpital został zmodernizowany. Głównymi ośrodkami medycyny są tu Kardiologia, Angiologia, Pulmonologia, Diabetologia, Gastroenterologia, Onkologia i Hematologia. Ponadto szpital znany jest z leczenia raka piersi. Innymi priorytetami w Goslar są oddziały Naczyniowej Chirurgii i Chirurgii Wewnątrznaczyniowej, Torakochirurgia, Koloproktologia (leczenie okrężnicy i odbytnicy) i endoskopia. Oddziały te zgłoszone były do Niemieckiego Towarzystwa centrum kompetencyjne. Rekonstrukcje i Chirurgia Ręki w powiecie tym odgrywają kluczową rolę i są regionalnym centrum urazowym, który należy do sieci Göttingen / Kassel. Ogólnie szpital w naszych oczach zrobił ogromne wrażenie. Wygląd, funkcjonalność, praca personelu, stanowiły nieodłączny element profesjonalnej opieki medycznej.

Kolejnym naszym punktem była kopalnia Rammelsberg – dawna kopalnia rudy miedzi, cynku, srebra i ołowiu. Cała nasza grupa udała się podziwiać mokre, ciemne i skaliste korytarze we wnętrzu ziemi. Poznaliśmy metody i system pracy ludzi ciężko i niebezpiecznie zarabiających na chleb.

Dzień zakończyliśmy wspólną kolacją i spotkaniem integracyjnym w lokalu w centrum miasta.

Wraz z nastaniem ostatniego dnia naszego pobytu, z rana udaliśmy się szkoły medycznej gdzie odbył się dalszy ciąg prezentacji pielęgniarstwa przez kraje biorące udział w konferencji. Tym razem cierpliwie oglądaliśmy filmy pokazujące szpitale i uczelnie. Film, który przedstawiła nasza grupa opierał się głównie na prezentacji kierunku Pielęgniarstwa. Krótkie urywki z praktyk zawodowych, zajęć praktycznych, wykładów i ćwiczeń studentów na każdym etapie kształcenia.

W godzinach południowych udaliśmy się na rynek, gdzie wstąpiliśmy na ptysie wypełnione bitą śmietaną – specjał, z którego słynęła restauracja. Po przysmaku regionalnym odbyło się zwiedzanie miasta i powrót do schroniska. W formie pożegnania ostatnim elementem była kolacja oraz wspólna wymiana numerów telefonu. Spakowaniu udaliśmy się w drogę powrotną.

Skorzystanie z tego zaproszenia wzbogaciło nasze życie o niesamowite doświadczenie związane z wzbogaceniem wiedzy, jeśli chodzi o historię Pielęgniarstwa i różnice jakie istnieją w poszczególnych krajach jeśli chodzi i system kształcenia czy zadania Pielęgniarek. Z całego serca chciałybyśmy podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w nasz wyjazd. Szczególną pomoc uzyskałyśmy od Pani Dziekan Prof. dr hab. Ireny Wrońskiej oraz Pani Rektor ds Studenckich, które zgodziły się dofinansować naszą podróż. Serdeczne podziękowania składamy również Pani Dr Beacie Dobrowolskiej, która sprawowała nad nami opiekę, kierownictwo i wsparcie w ważnych chwilach. Bardzo też dziękujemy Szkole w Goslar za okazaną nam gościnę i pokrycie wszystkich kosztów pobytu . Dzięki okazanej nam życzliwości uchodzące emocje czuło się w powietrzu. Słowa nigdy nie wyrażą tego czego doświadczyłyśmy, jedynie ogromne zadowolenie i satysfakcja. Daliśmy radę. Przygoda życia, którą chętnie powtórzymy.

Zapoznanie z okolicą:

Ośrodek w którym mieszkaliśmy

studenci z Goslar oprowadzają nas po swojej szkole

Ania i Klaudia podczas przerwy na kawę

Paweł i Ania, Asklepios Harzklinik Goslar i przerwa na obiad

Klaudia, Paweł (w kopalni)

Szkoła. Ania sprawdza w specjalnym urządzeniu, czy Paweł dobrze zdezynfekował ręce

od lewej: Ania, Paweł, Klaudia

od lewej: Paweł, Ania, Klaudia

Klaudia, sala wykładowa

Wszyscy uczestnicy Konferencji, sala wykładowa