Siostro, powiadasz...

Podobno wielką tajemnicą bałaganu
i nieporządku jest to, że nie odkładamy rzeczy na swoje miejsce. Wystarczy to robić oraz regularnie panować nad takimi zjawiskami jak kurz czy zabrudzenia i porządek w domu gwarantowany! Receptą na uporządkowane mieszkanie jest więc zmiana nawyków. Takich jak nieodkładanie rzeczy na miejsce czy nieprzecieranie nieznośnego kurzu, który osadza się co jakiś czas.

„A lekarze to to, a lekarze to tamto ...”

Wiele razy zdarzyło się nam usłyszeć: „Lekarze ciężej i dłużej się uczą, więc to zrozumiałe, że nikt nie pomyśli nawet, żeby powiedzieć do nich inaczej niż „Panie Doktorze”. Dla ścisłości „doktor” to stopień naukowy a nie interpretacja skrótu lek. med. Bardzo często też na naszych praktykach spotkaliśmy się ze zjawiskiem, że prowadzący zajęcia Lekarze zwracali się do swoich podopiecznych z II roku studiów lekarskich zwrotem „Pani Doktor”, „Panie Doktorze”. W gabinecie lekarskim często można usłyszeć „Zdzichu daj spokój z tym czy tamtym, lepiej wykonać to badanie”, a na obchodzie nagle „Panie Doktorze zalecałbym raczej wykonanie tego badania”. Różnie można to skomentować. Ci bardziej uszczypliwi powiedzą: „Lekarzom się w głowach poprzewracało, że nawet do studentów już mówią jakby byli nie wiadomo kim!”, „Na wizycie robią pokazówkę”, „Pewnie - jak tak to 'ależ Pani doktor, ależ Panie doktorze', tytuły za tytułami a przyjaźnią się przecież wiele lat, więc po co robić szopkę”. Bez względu na to ile można rozmawiać czy pisać o stosunkach między Lekarzami i czepiać się ich o wszystko, Pielęgniarki powinny się zastanowić:

• Jak zwracam się do moich koleżanek z pracy?
• Jak zwracam się do studentów?
• Czy jeśli posiadam tytuł magistra, wymagam aby zwracano się do mnie "Pani Magister"?
• Czy tytuł „siostro” pomniejsza rangę naszego zawodu?
• Czy tytuł „Pani Magister” podwyższa rangę naszego zawodu?

„Bożenko” czy „Pani Magister”?

Czy Ty Droga Czytelniczko nie chciałabyś aby Twój czas poświęcony na 5-letnie studia oraz wiedzę jaką sobie na nich przyswoiłaś zostały docenione? Zapewne część nie ma z tym problemu i ma do tego prawo, a część ma i również ma do tego prawo. A może myślisz sobie „A na co mi to potrzebne, nie będę robiła z siebie bufona”. Bufona? To nie walka o laury i kłanianie się nam na korytarzach. Bardziej o szacunek i zrozumienie. Być może i teraz zawód ten kojarzy się źle ale kiedyś miejsce obecnych Pielęgniarek z długim stażem zajmą te, kształcone tylko na uczelniach wyższych. Większość z nich, chce aby ich wysiłek został doceniony poprzez traktowanie ich jak profesjonalistki. Farmaceuci nie mają z tym problemu. Inżynierowie także nie mają z tym problemu. Z obserwacji wynika, że Pielęgniarki dużo o tym mówią ale mało robią we własnych środowiskach. Nasz zawód to profesja. My jesteśmy profesjonalistkami. Dopóki Pielęgniarki same tego nie zrozumieją i dopóki nie będą w 100% przekonane o swojej OGROMNEJ wartości – nikt nie będzie o tym przekonany. Ani pacjenci, ani lekarze, ani inni pracownicy szpitala.

Studenci

Drogie Pielęgniarki! Jesteście tak różne jak i różne są grupy studentów trafiające na Wasze oddziały. Pacjenci natomiast stają się coraz bardziej świadomi wszystkiego, co się wokół nich dzieje. Obserwują Was. Widzą jak Lekarze traktują Lekarzy i przyszłych Lekarzy. Także jak Pielęgniarki traktują Pielęgniarki i przyszłe Pielęgniarki. Z którą sytuacją Wy Studenci obserwując zespoły terapeutyczne stykacie się najczęściej?

Lekarz: Siostro, czy pacjent z 7 pojechał na USG?

Pielęgniarka: Tak Bracie, pojechał.

Lekarz: Pani Bożenko, czy pacjent z 7 pojechał na USG?

Pielęgniarka: Tak, panie Tadziu, pojechał.

Lekarz: Proszę Pani, czy pacjent z 7 pojechał na USG?

Pielęgniarka: Tak, proszę Pana.

Lekarz: Pani Magister, czy pacjent z 7 pojechał na USG?

Pielęgniarka: Tak, Panie Doktorze.

Ranga zawodu

Nie oszukując się - za jakieś 20 czy 30 lat, na oddziałach będą pracowały już tylko Pielęgniarki kształcące się na Uczelniach Wyższych. Biorąc pod uwagę opinię moich koleżanek i kolegów z roku (I rok studiów magisterskich) chcieliby oni żeby właśnie zwracać się do nich „Pani Magister/Panie Magistrze”. Dlaczego? „Biorąc pod uwagę, że to lekkie studia nie są, fajnie by było gdyby ludzie w końcu wiedzieli, że pielęgniarstwo 'się studiuje'. Aczkolwiek jeśli pacjent powie do mnie 'siostro', to go za to nie skrzyczę. Ale gdyby lekarz się do mnie tak zwrócił, to bym mu odpowiedziała 'bracie'. Z jednej strony to pewnego rodzaju utarty zwrot a z drugiej - dobrze jest czasem łamać pewne stereotypy. Ciekawie byłoby przeprowadzić taką ankietę wśród 'zwykłych ludzi', nie związanych z branżą medyczną”. Może w końcu o grupie zawodowej Pielęgniarek nie myślano by „grupa zawodowa sióstr” ale „grupa zawodowa profesjonalistów, ze stopniami zawodowymi”. Ludzie w końcu by dostrzegli, że żeby zostać Pielęgniarką nie wystarczy pójść, złożyć CV i na tym koniec. Trzeba mieć ukończone studia wyższe i mieć odpowiednią wiedzę, tak aby opiekować się człowiekiem w profesjonalny sposób. Dziś to może abstrakcja... Ale zawsze kiedy wspomina się o reformach (nawet tych maleńkich) mówi się też, że to abstrakcja... 30 lat później, dzieci uczą się o tym na historii. Dziś nam - Pielęgniarki opowiadają jak to jeszcze kiedyś żeby coś odkazić trzeba było gotować to w garnkach. Słuchamy tego z niedowierzaniem. Być może kiedyś to my będziemy opowiadać młodym kolegom z zawodu, jak oczyściłyśmy wizerunek zawodu Pielęgniarki w Polsce, walczyłyśmy o uwagę dla zdobytego wykształcenia.

Pacjenci

Nie powinniśmy w pierwszym stopniu skupić się na pacjentach – oni bowiem uczą się z obserwacji. Wizerunek zdobywa się latami. Pacjenci widzą, że Lekarze wyręczają się Pielęgniarkami. Przez to sami też tak postępują. Co robi pacjent, kiedy szuka Lekarza Kowalskiego? Idzie do dyżurki Pielęgniarek i pyta „Przepraszam, gdzie jest doktor Kowalski?”. A co robi Pielęgniarka? Bierze odpowiedzialność na siebie „Proszę zobaczyć w Gabinecie nr 2”, „Gdzieś wyszedł zaraz, powinien wrócić, powiem, że Pan szukał” itd. itd. Czy któraś z Was Drogie Koleżanki spotkała się z sytuacją aby pacjent pukał do gabinetu lekarskiego i pytał „ Przepraszam, szukam Pani Pielęgniarki Kowalskiej, gdzie ona jest”? My też nie...

W uporządkowanym świecie zawodowym wyglądałoby to po prostu tak, że do osób ze stopniami naukowymi czy tytułami zawodowymi, zwracamy się tak jak są wykształceni, a do osób bez "mgr" lub "dr" przed nazwiskiem po prostu „Pani, Pan”. Ale nasz świat nie jest uporządkowany. Staramy się oczyścić nasz wizerunek, a jednak nie wycieramy kurzu, który co jakiś czas się na nim osadza. Ale tak jak porządki w domu zaczynamy od zamiany przyzwyczajeń np. odkładania wszystkiego co weźmiemy na miejsce, tak i porządki w naszym świecie zawodowym powinniśmy zacząć od nas samych – od zmiany własnych nawyków.

POBIERZ W PDF TUTAJ